25-02-2013  "Ο ΕΠΙΟΡΚΟΣ" ΚΟΒΕΙ ΤΙΣ ΜΑΛΑΧΙΕΣ

Καλησπέρα ακροατές και αναγνώστες μου. Πως μου είσαστε? Καλά, καλά? Χρόνια και ζαμάνια, χρόνια ραμαζάνια. Πολύ καιρό έχουμε να τα πούμε. Σχεδόν έναν μήνα έχω να εκπέμψω και να γράψω σαν Επίορκος Αλέξαρχος. Φυσικά θα υποθέσατε νομίζω πως κάποια δουλειά θα είχα ή κάποια δυσκολία. Η αλήθεια βέβαια είναι πολύ πιο απλή. Βαριόμουνα αγαπητοί μου. Αυτό ήταν το βάσανό μου όλον αυτόν τον καιρό. Ίσως να το υποτιμάς λίγο τώρα εσύ αλλά δεν είναι τόσο απλό. Εδώ η δικιά μας η εκπομπή έχει κάποιες ιδιαιτερότητες. Θα ήταν όλα πολύ πιο απλά άμα έβρισκα έναν φίλο μου, βάζαμε μπρος ένα μικρόφωνο και ξεδιπλώναμε τους πληθωρικούς χαρακτήρες μας και την υπέροχη μουσική αισθητική μας. Εγώ όμως, πιστός στον σύνδρομο του Ιησού, την μαζοχιστική μου εμμονή στην αυτοεξάντληση και τον δύσκολο δρόμο επέλεξα να τρώω διάφορες ώρες μέσα στην εβδομάδα γράφοντας τρεισίμιση σελίδες κείμενα, να τις χωνεύω να τις ξερνάω και να σου σερβίρω τις απόκρυφες βρωμιές του εσωτερικού μου κόσμου στο διαδυκτιακό πιάτο γαρνιρισμένες με τριμμένα πεντάγραμα και ρυθμικές αξίες, ήθη και εύθυμα! Η λύτρωση για τον κάθε άνθρωπο και ιδιαίτερα για τον καλλιτέχνη είναι η δημιουργηκότητα. Ο εχθρός μας είναι φυσικά η ανορεξία. Έτσι για έναν μήνα περίπου νικήθηκα από τον διάολο τον πολύποδα και πέρασα μια κρίση πνευματικής ανορεξίας σε πλήρη αντίθεση με την σωματική μου κατάσταση που εκεί περνάω μια κρίση βουλιμίας. Ο διάολος που λέγεται και καπιταλισμός, λέγεται και πόλεμος, λέγεται και μιζέρια και κατάθλιψη ξέρει τί κάνει. Φουσκώνει το κορμί σου και αδυνατίζει το μυαλό σου, τρανταχτό παράδειγμα ο μέσος Αμερικάνος. Εγώ αφού δεν φοράω ποτέ κομποσκίνια και ματάκια για να μη με βάζει στο μάτι ο Βελζεβούλ, έχω ηττηθεί προς το παρόν στη μάχη με το σώμα όμως βρίσκομαι σε έναν μόνιμο αγώνα με πολλές αν μου επιτρέπετε νικηφόρες στιγμές στο θέμα του πνεύματος. Που θα πάει. Θα νικήσουμε...

Πολλά, αμέτρητα συνέβησαν όλο αυτό το διάστημα της απουσίας μου, τόσα που δυσκολεύομαι να αρχίσω από κάπου και να τα βάλω σε μια σειρά. Όλο το κακό του κόσμου χωράει σε ένα πρωινό άμα λάχει, που θα ξεφιλίσεις μερικές εφημερίδες. Πέρα από τους διάφορους αριστερισμούς, τις σχεδόν φετιχιστικές κομμουνιστικές κορόνες και την ταξική αγωνία, θέλω σαν τρελός να πέσει ο καπιταλισμός για να διαπιστώσω, άμα η έμφυτη κακία μας σαν είδος κορυφώνεται στον καπιταλισμό ή άμα μένει αναλύωτη και δυνατή στις οποιεσδήποτε κοινωνικές συνθήκες. Από θέση χρόνια τώρα είμαι τις άποψης πως γεννηθήκαμε με αυτή την αρρώστεια, όμως ειδικά τον τελευταίο καιρό πιάνω τον εαυτό μου να είναι όλο και πιο πεπισμένος πως χωρίς καπιταλισμό τα πράγματα θα ήταν καλύτερα. Μη ξεχνάμε άλλωστε τί παρατήρησε και μας δίδαξε και ο Κορνήλιος Καστοριάδης. Ο καπιταλισμός είναι φύσιν παράλογος. Ο παραλογισμός του καπιταλισμού μεταξύ άλλων έγκειται στο ότι ένας άνθρωπος ή μια επιχείρηση μπορεί να πλουτίζει επ αόριστον, ασταμάτητα. Το ότι η βασικότερη δομική ύλη της κοινωνίας, το οικονομικό σύστημά της δίνει το ελεύθερο σε κάποιον να μαζέψει και την συντριπτική πλειοψηφία του πλούτου άμα μπορεί, δηλαδή εκατομύρια φορές πάνω απ' όσο του χρειάζεται για να εξασφαλίσει την άνεσή του για την δικιά του ζωή και την ζωή των απογώνων του, είναι από μόνο του τόσο παράλογο που καταντάει επικίνδυνο. Αυτή η αντίληψη του καταμερισμού του πλούτου δεν είναι καινούργια όμως, υπάρχει χρόνια τώρα και με πολλές τεχνικές έχουν καταφέρει να την εμβολιάσουν τόσο βαθιά στη φλέβα της κοινωνίας που σήμερα άμα το πεις αυτό σε κάποιον, το πώς γίνεται δηλαδή κάποιος να μπορεί να πλουτίζει ασταμάτητα θα γυρίσει και θα σου πει τελείως φυσικά μαγκιά του. Οι καιροί είναι τέτοιοι αγαπητοί μου που οι έχοντες και οι οργανωτές τούτου του κόσμου ποντάρουν επιτέλους τα μεγαλύτερα ποσά τους στα πιο σίγουρα και δοκιμασμένα του νούμερα. Τη σκοτεινή πλευρά μας. Έτσι σε καιρούς που χωρίς κανένα ιδεολογικό ή οικονομίστικο καπέλο απαραίτητα έπρεπε να ανεβάσουμε τις θερμοκρασίες της αλληλεγγύης μας και της ανθρωπιά μας, τρέχουμε όπου μας σπρώχνουνε και βάζουμε σαν τοίχο ασφαλείας το μίσος και την ματαιοδοξία. Οι υποκριτές και οι φαρισαίοι μας διδάσκουν με ευκολία τον Δαρβίνειο ανταγωνισμό και τον σκοτεινό και άρρωστο ρατσισμό, όμως εμείς, σαν άλλη συμμορία συντρόφων του Ιησού Χριστού οφείλουμε εκεί που θα τελειώσει και η τελευταία γρανίδα λόγου, άμα τελειώσει, που ευχόμαστε να μη τελειώσει, να βγάλουμε την μαγική ράβδο και με ένα ομόφωνο άμπρα κατάμπρα να ρίξουμε τα τείχη. Μαγεία...

Το θέμα φυσικά που έπαιξε περισσότερο τον τελευταίο μήνα αναλογικά με όλα τα άλλα ήταν η σύλληψη των τριών νεαρών της οργάνωσης Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς. Φυσικά η συζήτηση για το άμα έπρεπε να φυλακιστούν είναι περριτή και όχι απαραίτητα επειδή εγώ τους θεωρώ ένοχους οι εγκληματίες αλλά επειδή έχουμε ένα κράτος με συγκεκριμένους νόμους και όποιος τους παραβιάζει πρέπει να συλλαμβάνεται και δε χωράει σε αυτή τη δεδομένη διαπίστωση το κακώς ή καλώς. Κάτι όμως που χωράει συζήτηση με αφορμή αυτό είναι φυσικά το ίδιο θέμα που συζητάμε πάντα. Το θέμα της ισονομίας. Το γιατί ο νόμος να εφαρμόζεται στους αναρχικούς αλλά να μην εφαρμόζεται στους νεοναζί. Γιατί ο τελευταίος τσομπάνης στο χωριό να ελέγχεται για τα έσοδά του και να τιμωρείται για τυχόν φοροδιαφυγές και η Ντόρα να έχει πενηντα τόσα ακίνητα και ο Νταλάρας ενενήντα τόσα. Γιατί οι φάτσες των τρομοκρατών να μοστράρουν σε όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και να μην έχουμε δει ούτε ένα πρόσωπο μεγαλοεμπόρου ναρκωτικών , υπεράνω υποψίας παιδεραστή και μεγαλογιατρού ή μεγαλοδικηγόρου φοροφυγά. Το σύμπαν ολόκληρο διέπεται από νόμους. Νόμους πολλές φορές ανυπόφορους και άδικους. Έτσι και η κάθε κοινωνία ανθρώπων χρειάζεται νόμους. Μακαρί κάποτε να φτάσουμε στο επίπεδο που να μπορούμε απ όλες τις απόψεις να φτιάχνουμε τους δικούς μας νόμους γιατί φυσικά μη ξεχνάμε πως ότι είναι νόμιμο δεν είναι και ηθικό και χρειάζετια πάντα εξέλιξη και αναθεώρηση. Αλλά όποιοι και να είναι οι νόμοι πρέπει να ισχύει το ίδιο για όλους και όχι να κυριαρχεί το Οργουελικό “ όλοι
είμαστε ίσοι αλλά κάποιοι είναι πιο ίσοι”

.Όλοι μαζί κινούμε, συρφετός,
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία.
Mια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός.


Φυσικά εκτός από την σύλληψη των τριών νεαρών ακόμη περισσότερες συζητήσεις προκάλεσε ο άγριος ξυλοδαρμός τους από τους αστυνομικούς. Οι σύγχρονοι βασανιστές της χούντας βασάνισαν με τον χειρότερο τρόπο αυτά τα τρία παιδιά και έπειτα πρόσπάθησαν να καλύψουν τα τραύματα με φώτοσοπ στις φωτογραφίες. Που πας ρε βλαχόμπατσε? Ακόμα και εμένα να έβαζαν πιο καλά θα τα κάλυπτα. Κάνετε που κάνετε σαν σώμα την πιο ύπουλη και μισιτή δουλειά του γενικού συστήματος, κάντε το καλά. Γελούσαν μαζί μας και οι επαγγελματίες βασανιστές του εξωτερικού. Οι μπάτσοι αυτοί λοιπόν χρησιμοποίησαν την πάγια τακτική τους σε παιδιά είκοσι χρονών. Ίσως να έχουνε παιδιά ή ανίψια στην ηλικία τους και όμως χωρίς καμία σκέψη τα σακατέψανε στο ξύλο. Και μετά πετάγεται σαν τσουτσού ο αναρχικός και σου λέει μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι. Κάτσε ρε μάγκα. Τί σου φταίνε τα γουρουνάκια; Να τα λέμε σωστά πλέον παιδιά. Οι καιροί είναι κρίσιμοι. Το έχω ξαναπεί. Το σωστό είναι μπάτσοι παγώνια δολοφόνοι. Γιατί τα παγώνια είναι σου λέει όμορφα. Και οι μπάτσοι δεν είναι άσχημοι. Είναι ωραία παιδιά οι περισσότεροι και η στολή είναι αφροδισιακή. Έχετε ακουσει όμως το κελάηδημα του παγωνιού? Είναι από τους πιο άσχημους ήχους. Αντίστοιχα έχεις ακούσει μπάτσο να μιλάει? Κάπως έτσι πάει. Μπάτσοι Παγώνια Δολοφόνοι λοιπόν...

Το θέμα των τρομοκρατών λοιπόν , -ο Θεός να τους κάνει- ξεσήκωσε και μια μεγάλη κουβέντα σε κανάλια και μέσα κοινωνικής δικτύωσης για το θέμα της βίας. Τί είναι η βία, αν πρέπει να την χρησιμοποιούμε και τα λοιπά. Για αρχή ας το πούμε αυτό. Όποιος φαντάζεται τον κόσμο, το ανθρώπινο γένος και ολόκρηρο το έμψυχο δυναμικό του σύμπαντος χωρίς βία ή δε ξέρει τί του γίνεται ή φοβάται τόσο μα τόσο πολύ στη ζωή του που δε θέλει καν να σκεφτεί ότι υπάρχει τέτοιο πράγμα. Φυσικά δε τον κατηγορούμε μόνο και μόνο γ΄αυτό, άλλωστε δε μπορούμε να ξέρουμε τί έχει ζήσει σαν παιδί στην οικογένειά του, όμως μια διαφωνία όσο να πεις θα την έχουμε όταν ο ίδιος άνθρωπος με τα ψυχολογικά του κενά και τους βαθύτερους φόβους του βγαίνει και σου παρουσιάζει σαν αλήθεια και σαν ρεαλιστική πρόταση την ολοκληρωτική κατάργηση της βίας. Πρώτος, πρώτος ο παππούς Δαρβίνος μας έμαθε πως η εξέλιξη στη φύση επιτυγχάνεται μέσω της αλληλοεξόντωσης και της βίας. Βέβαια εδώ προκύπτει ένα καινούργιο πρόβλημα. Αυτή τη φυσική διαπίστωση του παππούλη μας την πήραν οι καπιταλιστές αλλά και οι αναρχικοί και διάφοροι αριστεροί και την καταχραστήκανε. Έτσι διάφορες σέχτες, τυφλά και χωρίς δεύτερες σκέψεις κάνανε την αλληλοεξόντωση είτε σε οικονομικό, είτε σε αντιπολιτευτικό επίπεδο μόνιμο και αδιάλλαχτο νόμο και μας ταλαιπωρούν. Ναι η εξέλιξη επιτυγχάνεται σαφώς και μέσω της βίας αλλά όλοι αυτοί θυμούνται τον Δαρβίνο αλλά ξεχνάνε τον αναρχικό πρίγκηπα, τον Πιοτρ Κροπότκιν που στο βιβλίο του “Αλληλοβοήθεια- παράγοντας της εξέλιξης” μας μαθαίνει πως εκτός από την βία, εξέλιξη μπορεί να επιτευχθει και με την συνεργασία. Η εξουσία θα έχει αναγκαστηκά μέσα της την βία και σε οποιοδήποτε πολίτευμα, ακόμα και αν τιτλοφορείται δημοκρατικό, η βία θα είναι το βασικό συστατικό ασφάλειάς της και εμείς όχι από αντίδραση εφηβικού τύπου, ή από διαταραγμένη εκδικιτηκότητα αλλά από χρέος θα πρέπει να εξαντλήσουμε όλα μα όλα τα περιθώρεια διαλόγου και ειρηνικής παρεμβατικότητας, αλλά όταν τελειώσουν, και μόνον τότε θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να χρησιμοποιήσουμε αυτή την χοντρή, άσχημη αλλά εύθυμη μαμή της ιστορίας. Άλλωστε ο ποιητής Ανδρέας Κάλβος δεν έβαλε τυχαία δίπλα, δίπλα την αρετή και την τόλμη. Η τόλμη από μόνη της είναι τυφλός φετιχισμός, η αρετή από μόνη της είναι καταδικασμένες καλές προθέσεις. Θέλει αρετήν και τόλμην η Ελευθερία...

Και μιλώντας για βία, διαβάζοντας πρωτοσέλιδα εφημεριδών μαθαίνω πως δεν έχει φτάσει ούτε ένα ευρώ στον ΟΑΕΔ από την «ειδική εισφορά αλληλεγγύης για την καταπολέμηση της ανεργίας», παρ' όλο που αυτή παρακρατείται εδώ και δύο χρόνια, κάθε μήνα από τους μισθούς χιλιάδων υπαλλήλων του ευρύτερου δημόσιου τομέα και των τραπεζών. Συγκεκριμένα ο ο διοικητής του ΟΑΕΔ, Ηλίας Κικίλιας δήλωσε πως «Το ποσό της εισφοράς αποτελεί έσοδο του κρατικού προϋπολογισμού. Από εκεί και πέρα, το πώς η κεντρική πολιτική διοίκηση αξιοποιεί αυτά τα χρήματα, αυτό δεν μπορώ να το ξέρω. Είναι ζήτημα του υπουργείου Οικονομικών. Πάντως, αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν να δοθούν για την ανακούφιση της ανεργίας».
Πρόσθεσε ότι «ο ΟΑΕΔ επιχορηγείται με 500 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, τα οποία καλύπτουν την πληρωμή των επιδομάτων ανεργίας». Το ποσό αυτό, όμως, δίνεται ούτως ή άλλως στον Οργανισμό Απασχόλησης. Ευλόγως, δημιουργείται η απορία για ποιο λόγο νομοθετήθηκε «η ειδική εισφορά αλληλεγγύης για την καταπολέμηση της ανεργίας» και στη συνέχεια δεν αξιοποιήθηκε σε πολιτικές αντιμετώπισής της, η οποία αυξάνεται καθημερινά με ιλιγγιώδεις ρυθμούς.. Βία είναι να είσαι άνεργος αγαπητέ μου, να διαλύεται η ψυχολογία σου και το σπίτι σου, να δανίζεσαι από άλλους άνεργους δύο και τρία ευρώ για να πάρεις ψωμί και γάλα ενώ συγχρόνως τα κανάλια σου λένε πως φέτος οι πλούσιοι της γης έγιναν ακόμη πιο πλούσιοι. Όταν δεν νιώθεις τη σκιά της ανεργίας και της πείνας από πάνω σου είναι φυσικό να αισθάνεσαι ασφαλής και άμα δε μπαίνεις στον κόπο του άλλου προσπαθείς έως και να στηρίξεις την υπάρχουσα κατάσταση έστω και με αδιάφορες παραλλαγές, άμα όμως είσαι ταξικά εξαθλιωμένος ή έστω έχεις συνειδισιακά επίγνωση της κατάστασης, έχεις την αγωνία της επανάστασης και δικαιούσαι να συζητάς το θέμα της βίας καθώς την βιώνεις είτε στη καρδιά σου είτε στο στομάχι σου...

Σε άλλα νέα πιο διασκεδαστικά, επέστρεψαν στο Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Καρκίνωμα οι διαγραφέντες. Βουλευτές. Όπως πάντα σε αυτή τη χώρα μας κοροϊδεύουν μέσα στα μούτρα και εμείς δε παρνουμε χαμπάρι τίποτα.
Μας ψεκάζουνε σου λέω

τόσο αντικειμενικά στο λέω
κ΄ άσε την ΝΔ να λέει το αντίθετο.
Ψάχνω στο λεξικό την λέξη ευθιξία και βρίσκω το εξής : η ιδιότητα και η αντίστοιχη συμπεριφορά του εύθικτου ανθρώπου: Yπερβολική ~. || ευαισθησία: Kοινωνική / πολιτική
Ψιλά γράμματα για την πολιτιή σκηνή της χώρας μας. Ντύθηκε και η Γκερέκου σοσιαλίστρια και ταπεινά ευχαρίστησε για την επιστροφή της στην ομάδα του ΠΑ.ΣΟ.Κ και θέλει λέει και αυτή να βάλει το λιθαράκι της. Άντε μη πω καμιά κουβέντα
Μα τ' είναι αυτά που λέω Θεέ μου Θεέ μου
χωρίς ΠΑΣΟΚ ποτέ μου ποτέ μου ποτέ μου...

Επιτέλοτς αγαπητοί μου λύνονται ένα-ένα τα προβλήματά μας. Το Ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποφάσησε πως θα μπορούν να επιτέλους και τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια να υοθετούν παιδιά. Πόσα και πόσα προβλήματα δεν είχαμε. Μπορεί να μην έχουμε να φάμε και έτσι να πηγαίνουμε τα παιδιά μας σε κλινικές και ορφανοτροφεία, όμως τελικά η λύση βρέθηκε και δεν είναι η πάταξη της φτώχειας αλλά η αύξηση των ζευγαριών που ενδιαφέρονται να υοθετήσουν παιδιά. Το μη χείρον βέλτιστον βέβαια δε λέω και η συζήτηση ότι θα βγουν περισσότερα ομοφυλόφιλα παιδιά με αφήνει αδιάφορο πρώτον γιατί όσα βγήκαν μέχρι τώρα βγήκαν κατα πλειοψηφεία από ετερόφυλους γονείς και δεύτερον γιατί ένα παιδί για να είναι υγιές χρειάζεται αγάπη και ελευθερία βασικά, και στη τελική αν θες να πολεμήσεις την πονηρή και ενοχλητική μόδα της ομοφυλοφιλίας και της αμφυφυλοφιλίας πολέμησέ την στο πυρήνα που την κάνει μόδα και όχι την αναπόφεκτη οδό, πολέμα δηλαδή την τηλεόραση. Απλά τα λέω για να μη χάνουμε τον στόχο. Ας γαβγίσουμε όλοι μαζί...

Και μιλώντας για ομοφυλόφιλους, έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για τον τελικό της γιουροβίζιον, αυτό το δαπανειρό και ζημιογόνο για τις τσέπες όλων γκέυ πανηγύρι που το κάναμε εθνικό γεγονός με τις ευλογίες του star channel και της ερτ. Είχαν άδικο τελικά οι θεωριτικοί πατεράδες πως το τελικό στάδιο του καπιταλισμού είναι ο ιμπεριαλισμός. Λάθος κύριοι. Το τελικό στάδιο του καπιταλισμού είναι ο παραλογισμός. Απόδειξη η φωτογραφία, με τα ΜΑΤ να φυλάνε τον τελικό ανάδειξης του εκπροσώπου μας για την γιουροβίζιον από τους απολυμένους εργζόμενους των καταστημάτων metropolis. Με την χορηγία των απολυμένων λοιπόν ο εβραιοφάγος, γνήσιος απόγονος των αρχαίων ελλήνων Αγάθωνας, θα πάρει τον μπαγλαμά και θα κάνει την μόστρα του κάνοντας συγχρόνως τα κόκκαλα του Μπάτη να τρέμουν ενώ άνθρωποι χάνουν την δουλειά τους. Και εσύ θα συμμετέχεις σε αυτό? Βλάκα...

Τέλος δε μπορώ να μην αναφερθώ και στην παραίτηση του πάπα ο οποίος λόγω υγείας δε μπορεί να ανταποκριθεί στην δύσκολη δουλειά που του έχει ανατεθεί, η οποία είναι αναμφησβήτητα πολύ κουραστική. Αυτή η εξέλιξη μας αφήνει σε μια αγωνία, να δούμε αν θα πραγματοποιηθεί η προφητεία του προφήτη Μαλαχία πως ο επόμενος πάπας θα λέγεται Πέτρος και θα είναι ο τελευταίος και μετά από αυτόν θα καταστραφεί ο κόσμος. Όντως πιθανός επόμενος πάπας είναι κάποιος Πέτρος. Ο μαύρος ο πάπας που λέμε. Από την άλλη βέβαια ο πάπας παραιτήθηκε λένε εξαιτίας των οικονομικών και των σεξουαλικών σκανδάλων, και όπως έχουμε ξαναπει ο κόσμος ή έχει καταστραφεί ήδη, ή είμαστε τόσο άτυχοι που δε θα καταστραφεί ποτέ...

                                                             21-01-2013

   "Ο ΕΠΙΟΡΚΟΣ"!ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΗΛΙΟΣ ΑΝΟΗΤΟΣ

Καλησπέρα ακροατές και αναγνώστες μου. Πώς μου είστε; Ελπίζω καλά. Πρέπει άλλωστε να είστε καλά, επιβάλλεται, όσο δύσκολες και αν είναι οι καταστάσεις. Τα πράγματα δεν πάνε καλά, αυτό είναι σίγουρο αλλά εμείς πρέπει να είμαστε καλά. Άλλωστε τί νομίζεις; Σε παρακαλώ μην έχεις αυταπάτες. Σε θέλω υπαρξιακά ενημερωμένο. Από αρχαιοτάτων χρόνων ακόμα ξέραμε πως η ζωή δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο νόημα. Οι αρχαίοι ημών πρωτόγονοι το είχαν φιλοσοφίσει σωστά. Το καλύτερο σου λέει είναι να μην έχεις γεννηθεί. Άμα και εφόσον γεννήθηκες το αμέσως επόμενο είναι να πεθάνεις νέος. “ Πώ, πω ρε Αλέξαρχε. Μαύρα και άραχνα τα λες πάλι” Κάνεις λάθος. Ιδού η διαφορά που βάφει με χρώματα της επιλογής σου τον μαύρο καμβά της ζωής μας. Σου λένε οι δοξασμένοι πρόγονοι. Γεννήθηκες; Την πάτησες. Τώρα σκάσε και κολύμπα στη νεκρά θάλασσα. Αλλά όταν πεθάνεις, μη περιμένεις γαλήνη, λουλουδάκια και καλοπέραση. Όταν πεθάνεις εκεί που θα πας θα ειναι χειρότερα. Άρα τί κάνεις; Ζεις! Υπομένεις την κατάρα που σου δόθηκε και την κάνεις δώρο. Δεν ξέρεις που να βρεις όμορφα χαρτόνια και χρωματιστές κορδέλες να την τυλίξεις; Σου έχω λύσεις από τα βάθη των αιώνων. Η ενασχόληση με τα κοινά καθώς και το φιλοσοφείν, είναι δύο προτάσεις που κληρονομήσαμε από τους μακρινούς προγόνους μας. Η τέχνη και κυρίως η μουσική μας είπε ο Σοπενάουερ πως είναι μια άλλη λύση. Η αναθεώρηση των πάντων. Ο μηδενισμός των μέχρι τώρα νόμων και αξιών και η ασυγκράτητη επιθυμία για γνώση και δύναμη μας είπε ο Νίτσε. Ο έρωτας μας είπαν οι ποιητές. Η ζωή αντιλαμβανόμαστε από νωρίς πως είναι μάταιη καθώς μόνος της προορισμός είναι ο θάνατος. Έτσι φορτωνόμαστε με ένα σωρό ελπίδες για να παρηγορηθούμε και ποντάρουμε σε λύσεις αλλά πάντα απογοητευόμαστε. Καιρό πριν όμως ο Καζαντζάκης μας μίλησε και γ΄αυτό και μας είπε να μη φοβόμαστε τον θάνατο, να μην ελπίζουμε σε μια μεγάλη αλλαγή και θα κατορθώσουμε να απελευθερωθούμε. Προσπαθούμε με νύχια και με δόντια να ακουμπήσουμε την αθανασία μόνο που και αυτή, μας είπε ο Γκάτσος, είναι το ίδιο σκληρή με τον θάνατο...

Μην ξεγελαστείς και νομίσεις πως η σημερινή εκπομπή θα είναι ένα αφιέρωμα στην αισιοδοξία και την χαρά. Είναι πέρα από τις δυνάμεις μου αλλά σκέψου πως και η κωμωδία που προσπαθώ στα πλαίσια που μου επιτρέπεται από εδώ να υπηρετήσω, είναι στην ουσία το γέλιο εις βάρος του πόνου κάποιου άλλου. Επιλέγω λοιπόν αυτός ο κάποιος άλλος να γίνω εγώ και περιμένω με αγωνία μικρού παιδιού να κλάψω από χαρά όταν αρχίσεις να γελάς και να με κοροϊδεύεις. Τα πολιτικά τεκτενόμενα με τα οποία επιλέγουμε κατα κύριο λόγο να καταπιονάμαστε σε αυτή την εκπομπή, πάνε από το κακό στο χειρότερο και το δυσάρεστο είναι πως δεν έχουμε και ρεαλιστικές εναλλακτικές. Γ' αυτό και γω εδώ σου φτιάχνω άλλοτε πετυχημένους και άλλοτε αποτυχημένους αμανέδες. Αλλά εσύ κυρία μου γέλα σε παρακαλώ...

Δεν είναι Ευρώπη
Δεν είναι Ευρώπη αυτό που ζούμε
είναι σου λέω πανικός
βαρβάτος καπιταλισμός
και θα 'ναι θαύμα αν σωθούμε

Δεν είναι ευχαριστημένο το Διεθνές Νομισματικό Ταφείο λέει αγαπητοί μου. Θέλει κ' άλλες περικοπές μισθών και συντάξεων και θέλει κ' άλλες απολύσεις υπαλλήλων.Το ΔΝΤ και οι εταίροι μας αναγνωρίζουν μεν λέει πως είμαστε σε καλύτερο δρόμο αλλά το αν θα ζητήσουν νέα μέτρα θα εξαρτηθεί από το πως θα χειριστεί η κυβέρνηση το θέμα της φοροδιαφυγής και διάφορα άλλα. Η κυβέρνηση από την άλλη τονίζει την ανάγκη σταθερότητάς της. Πρέπει λέει να κάνει ανενόχλητη την δουλειά της και να μην δέχεται πιέσεις, γιατί όσο πιο πολλές πιέσεις δέχεται, τόσο αποσταθεροποιήται και κινδυνεύει να μην κάνει σωστούς χειρισμούς. Με λίγα λόγια για να μη γίνουμε χειρότερα -όχι για να γίνουμε καλύτερα- πρέπει να σταματήσουν τα άλλα κόμματα να κάνουν αντιπολίτευση, αλλά να κάνουν ανακωχή και να αφήσουν την κυβέρνηση να κάνει ότι θέλει χωρίς κόντρες και χωρίς κριτική, και εμείς όλοι πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση στο θέμα της φοροδιαφυγής και να μην διαμαρτυρόμαστε για το χάλι μας. Πρέπει να εμπιστευτούμε μια κυβέρνηση που κατά κύριο λόγο αποτελείται από τα ίδια άτομα που χρόνια τώρα βολευόντουσαν στον ρουσφετολογικό ελληνικό καπιταλισμό και μια κυβέρνηση που δεν εκμεταλεύτηκε μια λίστα με μεγαλο-φοροφυγάδες εδώ και δύο χρόνια και την εκμεταλλεύεται τώρα μόνο και μόνο για να κάνει πόλεμο στην αντιπολίτευση. Δεν είμαστε καλά...

Ο στούρνος των οικονομικών ο Στουρνάρας πάντως, λέει πως είναι αισιόδοξος. Ποιος ξέρει τι αντικαταθλιπτικά του δίνουν. Βλέπει λέει φως στο τούνελ. Αυτά τα είπε στο cnn και δήλωσε μάλιστα πως αυτό είναι το τελευταίο πακέτο σκληρών μέτρων. Όνειρο ζω μη με ξυπνάτε. Δε ξέρω άμα την δυσπιστία μου την κατατάσεις έτσι αβίαστα στο μόνιμο, χρόνια τώρα σύνδρομο δυσπιστίας του Έλληνα απέναντι στο κράτος, αλλά έχω την εντύπωση πως την δήλωση αυτή, πως δηλαδή ήταν το τελευταίο πακέτο σκληρών μέτρων, την έχω ακούσει τουλάχιστον πέντε φορές ακόμα τα τελευταία χρόνια. Είπε ακόμα πως το 2015-2016 η κυβέρνηση -που είναι πολύ αισιόδοξη έχω να σημειώσω- θα βρει τα λεφτά με άλλους τρόπους που είναι ποιοι άλλοι φυσικά; Πάμε όλοι μαζί. “Παταξη της φοροδιαφυγής και ανάπτυξη” Ένας σκοπός που μένει χρόνια τώρα ο ίδιος δυστυχώς...

Αλλά ο Στουρνάρας δεν είναι ο μόνος στούρνος που μίλησε σε Αμερικάνικο ενημερωτικό δύκτιο. Συνέντευξη σε Αμερικάνικη εφημερίδα.ομογενών της Νέας Υόρκης έδωσε και ο Τσίπρας. Ο μικρός Αλέξης όπως το συνηθίζει τον τελευταίο καιρό απέφυγε και πάλι να δηλώσει αποφασιστηκά πως θα καταργήσει το μνημόνια και θα τα ακυρώσει όλα και θα μας βγάλει από το ΔΝΤ. Ο μικρός Αλέξης καιρό τώρα, λίγο μετά από τις εκλογές έχει αδυνατίσει την δόση του αντιστασιακού αριστερού που πλάσαρε προεκλογικά και σιγά-σιγά ελλατώνει την ένταση των δηλώσεών του για το τί θα κάνει άμα βγει κυβέρνηση με το μνημόνιο. Ειδικά όταν παίζει εκτός έδρας άλλος άνθρωπος, Jekyll και Ηyde. Στα ξένα δύκτια μιλάει για διαπραγματεύσεις με τους εταίρους για όσο το δυνατόν πιο ανώδυνη έξοδο από την κρίση, χωρίς την ακραία λιτότητα που μας επιβάλει η Γερμανία. Όχι πως ποτέ έβρισκα ρεαλιστικά τα λεγόμενα του Τσίπρα, αλλά τί γίνεται όταν ενώ -ορθώς-κατηγορεί τον Παπανδρέου για το “λεφτά υπάρχουν” και -ορθώς ξανά- τον Σαμαρά για όσα έλεγε στο πρώτο μνημόνιο, φωνάζοντας πως με μία κίνηση θα μας αποδεσμεύσει από τα μνημόνια και τώρα μαλακώνει αισθητά την ρητορική του μιλώντας για διαπραγματεύσεις; Όχι τίποτα άλλο αλλά δικαιώνει και το ΚΚΕ και με λυπεί αυτό. Ίσως φανερώνεται είτε τί είναι τελικά ρεαλιστικό και επιτεύξιμο, είτε ποιες είναι οι αληθινές προθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ τώρα που η απειλή -επιειδή περί απειλής πρόκειται- να κυβερνήσει πλησιάζει. Πάντως οι ψηφοφόροι του άλλα θέλουν κ'άλλα κάνει...

Και όλα αυτά την ώρα που καινούργιες δημοσκοπήσεις δείχνουν την Ακόμα πιο Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ να είναι ισόπαλες. Στην τρίτη θέση το φίδι ανεβαίνει τον χάλκινο κορμό της αμαρτωλής μηλιάς, και που 'σαι ακόμα. Η Χρυσή Αυγή είναι επίσημα η ταχύτερη ανερχόμενη δύναμη στο κοινοβουλευτικό στίβο. Κατακτάει στις δημοσκοπήσεις την 3η θέση και το χαίρεται η ψυχή της. Μερικοί καταγγέλουν πως οι δημοσκοπήσεις είναι πλαστές αλλά ακόμα και αν είναι κάπως έτσι, και τα ποσοστά δεν είναι αντιπροσωπευτικά, ξέρουμε πολύ καλά πως η πολιτική της δύναμη είναι κάπου εκεί. Θλίψη με πιάνει βλέποντας τους Έλληνες τούτες τις δύσκολες στιγμές να χάνουν το στοίχημα της αξιοπρέπειας και να βγάζουν τον χειρότερο αντί του καλύτερου εαυτού τους. Όπως ξανά είπαμε από εδώ η Χρυσή Αυγή είναι κάτι που υπάρχει χρόνια τώρα. Είναι η χειρότερη πλευρά του Έλληνα που με το που πιάσανε τα ζόρια την έβγαλε έξω να την καμαρώσει. Σε άλλα δημοσκοπικά νέα, η Φιλολογική Αριστερά του θείου Φώτη έρχεται τελευταία αν και ο ίδιος ο θείος Φώτης έρχεται πρώτος σε δημοτικότητα ανάμεσα στους πολιτικούς αρχηγούς. Που βαδίζουμε Θεέ μου;...

Η Χρυσή Αυγή είναι τρίτη και η ανθρωπιά τελευταία. Το επίπεδό μας σαν άνθρωποι και σαν πολίτες φαίνεται να είναι τόσο ώστε σε λίγο καιρό η το επικίνδυνο φρενοκομείο της Χρυσής Αυγής να έχει μια σημαντική θέση στα πάσης φύσεως ζητήματα της χώρας μας. Το ότι είναι ανίδεοι πολιτικά και οικονομικά το παραλείπω σαν δεδομένο, αλλά το ότι είναι επικίνδυνοι δεν μπορώ να μην το σκεφτώ. Δεν έχουμε να κάνουμε λοιπόν μόνο με την ανικανότητά τους πολιτικά αλλά έχουμε να κάνουμε με το ότι είναι παραβάτες του κοινού ποινικού δικαίου και αυτοί αλλά και μεγάλο μέρος των υποστηρικτών τους. Πικρή απόδειξη η δολοφονία του νεαρού Πακιστανού από κάποιους μαχαιροβγάλτες ψηφοφόρους του κόμματος. Όταν κάποιος φτάνει στην δολοφονία, ΄'οποιος και να 'ναι από 'που και αν προέρχεται, σημαίνει πως νιώθει αρμόδιος και αρκετός να κρίνει για την ζωή και τον θάνατο. Ο καθένας μας έχει ευθύνη και δικαίωμα στην δικιά του ζωή και στον δικό του θάνατο. Δεν μπορεί να αποφασίσει για άλλον άνθρωπο. Μια ολόκρηρη κοινωνία μπορεί αλλά ακόμα και η πλειοψηφία μιας κοινωνίας δε μπορεί, πόσο μάλλον μια μικρή μειοψηφία. Όταν αποφασίζεις πως έχεις δικαίωμα στη ζωή άλλων ανθρώπων έχεις υπερβεί τα ανθρώπινα δικαιώματα, άρα παύεις να είσαι άνθρωπος. Όταν κάποιος για το πρόβλημα της ζωής σου προτείνει τον θάνατο και το σκοτάδι και η κοινωνία χειροκροτάει τότε αν δεν είναι ετοιμοθάνατη, στην καλύτερη περίπτωση είναι βαριά άρρωστη...

Και η Χρυσή Αυγή
Μιχαλολιάκος
Μοιάζουν σαν Τούρκικά βαμπίρ
Πίνουν το αίμα
του κάθε ξένου
Απ' τη Ρωσία ως το Ισραήλ

Και μιας και αναφερθήκαμε στην επικίνδυνη αύξηση της ανεγκεφαλιάς, ας πιάσουμε την άλλη άκρη του σχιζιφρενικού νήματος μιας και τα άκρα συχνά συναντιούνται.Αναφέρομαι φυσικά στους μαυροκόκκινους πιθήκους, που με μαφιόζικη περισσότερο παρά πολιτική αντίληψη, πιάσανε τα καλάσνικωφ και ξεκαυλώσανε πυροβολόντας στα τυφλά, με την φαντασίωση πως είναι οι μεγάλοι ήρωες της επανάστασης. Και ο Μπακούνιν μίλησε για την βία και για τον πόλεμο ενάντια στην εξουσία με κάθε μέσο, και ο Πρίγκηπας Κροπότκιν μίλησε κάποτε για την έμπρακτη προπαγάνδα, αυτό που τα κανάλια αποκαλούν τρομοκρατία, αλλά αμφιβάλλω άμα σήμερα τους θεωρούσαν όλους αυτούς του αναρχο-καννίβαλους πολιτικά παιδιά τους αυτές οι προσωπικότητες, καθώς οι θεωριτηκές μούμιες του επαναστατικού κομμουνισμού μίλησαν και για άλλα πράγματα εκτός της βίας αλλά οι φίλοι μας μόνο αυτά συγκράτησαν. Οι -εξαφανισμένοι τόσο καιρό κατά τα άλλα- ένπλοι αγωνιστές, με το που πείραξε η εξουσία τους δικούς τους, πήραν στα χέρια τα καλάσνικοφ και τις βόμβες και έκαναν επίδειξη δύναμης και φασισμού. Οι κινήσεις αυτές αποδεικνύουν πόσο μακρυά από τον λαό έχει αποφασίσει να κατασκηνώσει το αναρχικό κίνημα και να μη προσφέρει όσα μπορεί. Διάλεξε τον σεχταρισμό έναντι της κοινωνικοποίησεις και όσο και αν καυχιέται ότι είναι ο πιο ικανός πυρήνας μαχητικής περιφρούρησης του ευρύτερου κινήματος από την νεο-ναζιστική απειλή, τελικά δε θα βρει κανέναν να περιφρουρήσει. Άμα θέλετε κάποι άλλοι γνώμη πλην της δική σας, σας προτείνω να εκτονώσετε την αγωνιστικότητά σας και την εξυπνάδα σας σε άλλες επαναστάσεις γιατί η δικιά σας καιρό τώρα αποδείχθηκε μια ευφυής δικαιολογία και μόνο...

Εδώ είμαστε αγαπημένε μου ακροατή και αναγώστη. Στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα που έρχεται δεύτερη στις αμυντικές δαπάνες μετά την Αμερική. Στην Ελλάδα των αφηρημένων υπουργών. Αυτοί οι υπουργοί μας πρέπει να είναι πολύ ερωτευμένοι για να κουβαλάνε τόση αφηρημάδα. Είναι παράφορα ερωτευμένοι με την εξουσία. Ξέρω πως είναι λίγο κλισέ, αλλά πως αλλιώς εξηγείται άνθρωποι που έχουν γνώση της δειλίας τους να δέχονται τόσο βαριά και επικίνδυνα πόστα; Άλλωστε είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο πως ο έρωτας είναι ψύχωση. Η αγάπη είναι λογικό συναίσθημα, όχι ο έρωτας. Τον έρωτα όμως τον ισορροπεί η μουσική, ενώ η εξουσία, που είναι μία ακόμα σοβαρή ψύχωση των ανθρώπων την χειροτερεύει. Μην απορείτε λοιπόν. Έγινε και η περίφημη ψηφοφορία για το θέμα της παραπομπής όσον αναφορά την λίστα. Η βαριά ψύχωση του πολιτικού σκηνικού φάνηκε και από την βλακωδώς σύνθετη διαδικασία της ψηφοφορίας. Στήθηκαν τέσσερις κάλπες, ένα για κάθε όνομα και ο καθένας ψήφιζε στην κάλπη το πακέτο ονομάτων από τις προτάσεις των κομμάτων και όχι το πρόσωπο της κάλπης απλά. Κάποιοι επιδειξίες συνείδησης δε τήρησαν το τυπικό και ψήφισαν μόνο στην μία κάλπη αποδεινύοντας πόσα κιλά αρχίδια κουβαλάνε. Τελικά ο Παπακωνσταντίνου την πλήρωσε μόνο αλλά δεν είναι αυτό το χειρότερο αλλά το ότι πήρε θάρρος από αυτό και ο Βαγγέλης ο Βενιζέλος και επιδόθηκε στον ρητορικό του οίστρο και καταλήξαμε, αντί να αναλάβει τις ευθύνες του να βγει λάδι και να ρίξει όλη την ευθύνη στον ΣΥΡΙΖΑ. Τελικά σ' αυτό τον κόσμο χρειάζονται μεγάλες μπάλες για να μην πετάς αλλού το μπαλάκι...

Φυσικά μεταξύ άλλων αξίζει στα γρήγορα να αναφερθεί και το μεγάλο δεξιό τακίμιασμα. Αναφέρομαι στην ταύτιση απόψεων και προτάσεων μεταξύ των Ανεξάρτητων Ελλήνων παλαιοημερολογιτών και της Χρυσής Αυγής, που προτείνανε να παραπεμφθεί εκτός των Βενιζέλου, Παπακωνσταντίνου και οι Παπαδήμος, Παπανδρέου. Πολύ παπαδιλίκη έχει πέσει by the way. Παπανδρέου, Παπαδήμος. Τέλος πάντων. Δεν είναι λίγες οι φορές άλλωστε που μέλη των Ανεξάρτητων Ελλήνων όπως το γρήγορο τέρας την πολτικής, ο Τέρας Κουίκ, ανταγωνίζονται αξιοπρεπώς τους χρυσαυγίτες σε πατριωτικές κορόνες. Αυτοί να μου το θυμηθείς, μπορεί να γίνουν και φιλαράκια...

Διαβάζετε τον Επίορκο ο οποίος όπως και πέρυσι έτσι και φέτος θα κάνει μια στάση από όλα αυτά τα ασήμαντα και περιττά για να σταθεί για λίγο στα σημαντικά. Πλησιάζει ο χρόνος για την ανάδειξη του αντιπροσώπου μας στην Γιουροβίζιον. Δε θα σταθώ στην Αγγελική Ηλιάδη και τις υπόλοιπες πιθανές τσούλες αλλά στην πιθανότητα συμμετοχής του γνωστού τραγουδιστή και οργανοπαίχτη του ρεμπέτικου τραγουδιού Αγάθωνα. Πιθανόν λοιπόν ο Αγάθωνας να πλαισιώσει τους Koza Mostra στο γκέυ πανηγύρι της γιουροβίζιον. Μπράβο Αγάθωνα. Και εις ανώτερα. Αξίζει να ειπωθεί η ιστορία που είχαν τον Μάρκο Βαμβακάρη τιμώμενο καλεσμένο σε μια εκδήλωση για να παίξει. Την ώρα που έπαιζε ο Διονύσης Σαββόπουλος λοιπόν πάει κάποιος και ρωτάει τον Μάρκο αν του αρέσουν τα τραγούδια του Σαββόπουλου και απαντάει ο Μάρκος “ Έτσι κουνιόταν το καράβι και βούλιαξε” Αλλά εσύ Αγάθωνα μη με ακούς. Άλλωστε άντρας είναι αυτός που το δοκίμασε και δεν του άρεσε όπως είπε και ο Στέλιος Ρόκος. Επιτέλους. Γινόμαστε άντρες...

Επί του πιεστηρίου. Μια είδηση που μόλις μας έφτασε. Τα συγχαρητήριά του στην -γνωστή και ως- Ελληνική δικαιοσύνη για την έκβαση της δίκης των μπάτσων που ξυλοκόπησαν βάναυσα τον Κύπριο φοιτητή στη Θεσσαλονίκη, έστειλε από την φυλακή ο Επαμεινώνδας Κορκονέας τονίζοντας την ανάγκη διαχωρισμού πολίτη και μπάτσου με το σύνθημα “Η δικαιοσύνη ανήκει στους ένστολους”. Η δύο μπάτσοι που τελικά θα φυλακισκτούν δηλώνουν απογοητευμένοι από την απόφαση και υπονοούν εμπλοκή του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ οι υπόλοιποι έξι σε ερώτηση που δέχθηκαν για την ψυχολογική κατάσταση του κύπριου φοιτητή χαρακτηριστηκά δήλωσαν “Χεστήκαμε”! Όπου δε φτάνει το γκλοπ του μπάτσου, φτάνει η απόφαση του δικαστή, άμα λάχει να ούμε...

                                            14/01-2013

          "Ο Επίορκος" κάθεται στον 13ο θρόνο

Καλησπέρα ακροατές και αναγνώστες μου. Χρόνια καλά και ευτυχισμένος ο νέος θρόνος. Πάει ο παλιός ο θρόνος. Τον πετάξαμε στη χωματερή του χρονικού συνεχούς, να γίνει λίπασμα στις εκτάσεις του παρελθόντος να φυτρώσουν άνθη και καρποί. Αλλά μιας και το παρελθόν με το μέλλον είναι συγκοινωνούντα δοχεία μέσω μιας αόρατης μαύρης τρύπας που συνέχεια εκεί έχουμε το μυαλό μας, τούτα τα νέα άνθη θα τα βρούμε κάποτε μπροστά μας και αν και θα μας ειίναι αδύνατο να τα αναγνωρίσουμε, θα έχουμε χρέος να σκύψουμε και να τα μυρίσουμε. Η τρίτη όμως διάσταση, το πάρόν, είναι που μας ενδιαφέρει βασικά. Έτσι στο γρουσούζικο δεκατρία όπως και κάθε χρόνο θα καθίσουμε στον νέο μας θρόνο να παρακολουθήσουμε σαν σε όνειρο την ίδια μας τη ζωή να εκτιλίσσεται μπροστά μας σε μορφή παράστασης. Ένα Απολλώνειο θεάρεστο έργο με επικλήσεις και θυσίες. Μια μάχη των ειδών περισσότερο, τον ειδών της παράστασης, γιατί όπως και στη φύση, όπως μας είπε λίγο απαισιόδοξα και ο παππούς Δαρβίνος ἐτσι και στη παράσταση της ζωής μας, το έργο και η ζωή του εξελίσσεται κατά πολύ μέσω του ανταγωνισμού των ειδών. Δυστυχώς προβλέπεται και για φέτος να παρακολουθήσουμε τραγωδία. Αλλά μη φανταστείς τίποτα Αισχύλους και Σοφοκλήδες εσύ. Μια τραγωδία φτωχή και λαϊκιστική. Χωρίς πρωταγωνιστές θεϊκούς που σε προκαλούν να ακουμπήσεις το θείο, αλλά με ρακένδυτους δολιοφθόρους, που σου θυμίζουν πόσο ανθρώπινος πρέπει να μείνεις. Κάποιοι από μας θα προσπαθήσουμε από την άλλη να οργανώσουμε ένα αντι-Ευριπείδιο τόξο και θα πολιορκήσουμε την μιζέρια με βόμβες Αριστοφανικές. Με εμπάθειες και καυστικότητα. Με αρχίδια, πούτσες, μουνιά, κλαπαρχίδιδες και κάθε μορφής ευλογημένα από την κωμωδία μπινελίκια. Όλα είναι ένας αγώνας των ειδών άλλωστε...

Τί γίνεται αγαπητοί μου σε αυτή τη χώρα την μυθική την αλλοπαρμένη; Θα μου πεις μόνο εδώ είναι ρε Αλέξαρχε; Αλλά επέτρεψέ μου να έχω την εντύπωση πως τέτοιας κλίμακας σουρεαλισμός δεν έχει απαντηθεί πουθενά αλλού στον κόσμο περισσότερο από εδώ. Μας δίνουν πολύ μα πάρα πολύ υλικό σε όλους εμάς τους κακοπροαίρετους σχολιαστές και επίδοξους σατίρους της επικαιρότητας τα τεκτενόμενα και οι εξελίξεις, που μόνο εξελίξεις δεν είναι φυσικά, καθώς η εξέλιξη απαιτεί από την φύση της αλλαγή μιας κατάστασης και όχι επέκταση ή ακόμα σωστότερα, ξεχείλωμα. Εδώ στη χώρα μας τα πράγματα ξεχείλωσαν τόσο που το έργο έγινε ακατάληλο πορνό και όχι κανένα ποιοτικό να πεις με υπόθεση, αλλά κακόγουστο γερμανικό, με ουρολαγνίες, βία και τα λοιπά. Τί γίνεται με αυτή την λίστα της Λαγκάρντ; Έχει ξεσηκωθεί σήσωμο όλο το πανελλήνειο και με αυτά και εκείνα δε πήραμε και χαμπάρι πως ψηφίστηκε το φορολογικό νομοσχέδιο. Αλλά το αφήνω στην άκρη αυτό να μην αριστερίσω πάρα πολύ με ύποπτες συνομωσίες. Όλοι ψάχνουν να βρουν μια άκρη με την λίστα. Ποιος την πήρε που την πήγε. Ο Παπακωνσταντίνου; Ο Βενιζέλος; Οι ξένοι; Οι μασόνοι; Οι αριστεροί; Ο Βαξεβάνης; Ποιος ευθύνεται για τον ντόρο και γιατί; Γιατί έκανε παρανομίες; Γιατί δε χειρίστηκε σωστά το θέμα; Γιατί την έβγαλε στη φόρα; Ας ήξερα γιατί...

Βγήκε και ο Παπακωνσταντίνου στα υπερβολικά βαμμένα μάτια της υπολοχαγού Έλλης να πει τον πόνο του, με ένα ύφος που άμα δεν υπήρχαν δύο-τρία κενά θα έπειθε και τον πιο κακόπιστο. Το ότι ας πούμε δεν τήρησε το τυπικό της αρχειοθέτησης όταν έλαβε το cd και ότι στην ουσία δεν έδωσε καμία πειστική δικαιολογία γ'αυτό είναι ένα κενό. Το ότι δήλωσε πως δεν είναι δουλειά του να ανοίγει αρχεία, -που αφορούν οικονομικά θέματα του κράτους συμπληρώνω εγώ- και δεν είναι δουλειά του να έχει γνώση για όλα αυτά, άρα δεν είναι δουλειά του να έχει αυτός την ευθύνη αλλά ο ΣΔΟΕ ή οι ειδικευμένοι συνεργάτες του ήταν ένα εξοργιστικό σημείο. Γιατί σε τελική ανάλυση, άμα άλλοι πρέπει να έχουν την ευθύνη για τέτοια θέματα, τότε άλλοι πρέπει και να παίρνουν τον μισθό του κύριου Παπακωνσταντίνου. Το ότι σχεδόν ανοιχτά δήλωσε ότι είναι δειλός, είναι ένα στοιχείο επίσης που μπορεί έως και την συμπάθειά μου να προκαλέσει για κάποιον άνθρωπο, αλλά την δυσαρέσκειά μόνο προκαλεί όταν μιλάμε για τον υπουργό οικονομικών και μάλιστα σε τέτοια περίοδο. Επίσης άντε να το φάμε ότι δεν είδε τα ονόματα των ξαδέρφων του. Άντε πες ή είναι τόσο πια ευθυνοφοβικός που νίκησε ακόμα και την περιέργεια και δεν είδε έστω μια φορά όλα τα ονόματα ή νύσταζε ο άνθρωπος και βαριότανε. Άντε να το φάμε ότι δημοσιογράφοι τόσον καιρό μετά του αποκάλυψαν πως υπάρχου συγγενείς του μέσα στη λίστα. Αυτός τις πήρε κατευθείαν τηλέφωνο να μάθει. Η Ελβετική τράπεζα απ'όπου έγιναν οι υποκλοπές τον διάφορων λιστών, όταν συνέβει το μοιραίο ειδοποίησαν όλους του καταθέτες και φυσικά αυτό το ήξερε ο Παπακωνσταντίνου. Δεν τις ρώτησε δηλαδή τις ξαδέλφες του άμα ειδοποιήθηκαν; Δεν πέρασε πια καθόλου από το μυαλό του; Και τέλος μελανό και κενό σημείο επίσης παραμένει το τί έλεγχο κάνει το υποργείο στον ΣΔΟΕ, ειδικά από την στιγμή που δεν υπάρχει εμπιστοσύνη. Είναι αλήθεια πως ακούγεται λίγο απίθανο να είναι τόσο βλάκας ο Παπακωνσταντίνου και να έβγαλε από όλη τη λίστα μόνο τις τρεις ξαδέρφες του. Από την άλλη, κάποιοι λένε πως όλο αυτό πετυχαίνει με το να επικεντρωνόμαστε στους τρεις να ξεχνάμε του άλλους δύο χιλιάδες τόσους. Ότι μας υποδεικνύουν τα δέντρα και χάνουμε το δάσος. Το τελικό ζητούμενο εν πολλοίς πάντως είναι πως όποιος και να φταίει, το Ελληνικό κράτος στάθηκε ανίκανο να εκμεταλευτεί μια ευκαιρία να πετύχει μια νἰκη έναντι των μεγαλο-φοροφυγάδων (σε αντίθεση με τους μικρούς) αντίθετα με όλα τα άλλα Ευρωπαϊκά κράτη που όταν τους συμφέρει μας συγκρίνουν με αυτά και όταν δεν τους συμφέρει μας συγκρίνουν με το Λιχτενστάιν. Ο Παπακωνσταντίνου πάντω έδειξε καθαρά τον Βενιζέλο σαν ένοχο και ας μη το είπε καθαρά. Δεν αποκλείεται. Αν και έτσι και αλλιώς ο Μπένι έχει μπει από καιρό στη μαύρη λίστα...

Φυσικά τα υπόλοιπα κόμματα βρήκαν την χαρά του με το θέμα της λίστας. Είχαν την ευκαιρία να κάνουν για μέρες δηλώσεις και να παίζουν πρώτη μούρη στα δελτία ειδήσεων. Ο ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε το αυτονόητο, χωρίς κανένα ιδιαίτερο πολιτικό ρίσκο και ζήτησε να παραπευθεί και ο Βενιζέλος για το θέμα και έτσι μπορεί να αποσυρθεί στα πανεπηστήμια και να κάνει πάρτυ για την επιτυχή του αντιπολίτευση. Οι Ανεξάρτητοι Παλαιημερολογήτες ζήτησαν να παραπευθεί και ο Παπανδρέου, έτσι για να μη ξεχνάμε και πως αποκτήσαμε ψηφοφόρους. Το ΚΚΕ πως όλα αυτά είναι προσπάθεια της συγκυβέρνησης αλλά φυσικά και του ΣΥΡΙΖΑ να αποπροσανατολίσει τον λαό. Η Χρυσή Αυγή έκανε την έκπληξη και απέδειξε πως υπάρχει κόμμα ποιο εκτός τόπου και χρόνου από το ΚΚΕ καθώς μεταξύ άλλων δήλωσε πως το ΣΥΡΙΖΑ καλύπτει τον Παπανδρέου. Ο ναζί και η ψυχή του. Το αστειότερο μέρος της παράστασης φυσικά είναι τα συγκυβερνόντα κόμματα. Η Ακόμα πιο Νέα Δημοκρατία από την μία που άμα δεν κυβερνούσαν μαζί θα είχαν χτυπήσει κόκκινο οι δηλώσεις για τη λίστα εναντίιον του ΠΑΣΟΚ. Και επειδή το ξέρουμε πάρα πολύ καλά είναι και πάρα πολύ αστείο. Αυτά είναι τα καλά της συσπείρωσης. Από την άλλη ποιο προς το τραγελαφικό η Φιλολογική-Φοβική Αριστερά του θείου Φώτη που έδιωξε κακήν κακώς τα μέλη που τόλμησαν να ζητήσουν την παραπομπή του Μπένι. Ρε θείε;Εσύ δεν ήσουν που μας εμπλούτισες το λεξικό με τις έννοιες παλαιοκομμουνιστική και νεοκομμουνιστική αριστερά;Και τώρα; Γίνεσαι σταλινικότερος και από τους σταλινικούς; Τί μου έλεγες ρε θείο;Για θυμήσου...

Από την άλλη μεριά της επικαιρότητας και συγκεκριμένα μέσα στον πυρήνα της που όπως όλοι έτσι και αυτός ο πυρήνας είναι οικονομικός το μέγκα τσάνελε σε μία χώρα με ούτε 10 εκατομύρια κατοίκους, πήρε δάνειο 88 εκατομμυρίων. Ε και τί να πει θα μου πεις. Ε τί και τί να πει ρε συ; Μια επειχήρηση έχω και εγώ. Την μίζερη ζωούλα μου, και ανατρέποντας όλα τα αρχαία σχέδια, θέλει λεφτά για να ευδοκιμήσει ή έστω να ψευτο-επιβιώσει αλλά βαράει φτώχευση και ανήκει πανηγυρικά -για τα πανηγύρια δηλαδή- σε αυτό το ποσοστό ανέργων που κάθε τόσο αυξάνεται και μας παρουσιάζουν τα μεγέθη του σχεδόν σαν επιτυχία και το μέγκα τσάνελε παίρνει έτσι αβίαστα τόσα εκατομμύρια; Πόσα λίφτινγκ να κάνει αυτή η Τρέμη δηλαδή;Αφού δε σώνεται. Και πόσα τατού να κάνει ο cool Σκαρμούτσος, ο μελλοντικός δήμαρχος Θεσσαλονίκης; Θα πληρωθούν και οι εργαζόμενοι ρε Αλέξαρχε. Ναι ρε ακροατάκο μου αλλά θυμάται κανείς του άλλους τους καημένους τους εργαζόμενους του ΑΛΤΕΡ που μέχρι και η μπίζνα digea συνομώτησε για να μην ακουστούν τα δίκαια αιτήματά τους. Θα μου πεις είναι ταξικά σωστό αυτό που λες; Ξεχωρίζεις εργαζόμενους από εργαζόμενους ανάλογα τον εργοδότη; Όχι βέβαια. Μακάρι να πάρουν κάτι και οι εργαζόμενοι του καναλιού και θα χαρώ πάρα πολύ να βγουν και να μας που όλοι μαζι σε κοινή ανακοίνωση τί πήραν τελικά αυτοί. Εγώ μιλάω για άλλο θέμα. Για το ίδιο που μιλάω συνέχεια. Για την ισονομία. Αλλά ευτυχώς, δόξα τον Θεό η επαναστατική εκδίκηση ήρθε και πήγανε κάποιοι τρομεροί επαναστάτες και βάλανε φωτιά στα εξωχικά του Μπόμπολα. Μπράβο ρε παιδιά. Ένα ,ένα λύνονται τα προβλήματά μας. Μπήκαμε στο μάτι του συστήματος και της εκμετάλευσης τώρα. Εσείς τέτοια επιτυχία και ο Τσίπρας που έκανε γνωστό το πρόβλημά μας σε όλη την λατινική Αμερική και στις δύσκολες ώρες θα έρθουν αδύνατοι άσσοι της μπάλας, χορεύτριες εξωπραγματικών αναλογιών και καμπυλών να μας σώσουν. Όταν έχεις σαφώς απέναντί σου αυτό που συνοπτικά ονομάζουμε σύστημα και αυτοί που είναι δίπλα σου αποδεικνύονται το ίδιο μακρυά σου, τότε μένεις έρμος, μόνος και βαρύς...

Και το μέγκα τσάνελε ξελασπώνει αλώβητο την ώρα που ο πολύς κόσμος τρέχει σαν τον Βέγγο για τα αυτονόητα όπως το ηλεκτρικό ρεύμα. Μπορώ να συγχρονιστώ με την εποχή μου, να μπω οικιοθελώς στην λογική των αγορών, της πολιτείας, των νόμων και των οικονομικών συστημάτων, βάζοντας για ύπνο τον ρομαντικό έφηβο που μπορεί να τα απλοποιήσει όλα μέσα μου. Δέχομαι τις οικονομικές κρίσεις και τις διάφορες αδικίες ανά τον κόσμο, αλλά μα τον Άγιο, δε θα μπορέσω ποτέ να δεχτώ πως για χάρην όλων αυτών και άλλων πολλών λογικών και δεκτών, υπάρχει άνθρωπος και ιδαίτερα στην δύση που λόγω οφελών του στερείται το ρεύμα. Πως είναι δυνατόν να ονομαστεί πολιτισμένη και ασφαλής μια κοινωνία που δια νόμου μπορεί να καταδικάσει μια οικογένεια να στερηθεί κάτι τόσο βασικό και απαραίτητο, όχι για την διευκόλυνση της ζωής του αλλά για την ίδια του την ζωή. Έχουν σπάσει τα ρεκόρ οι διακανονισμοί πολιτών με την ΔΕΗ, ανεβαίνουν 10% και τα τιμολόγια, και η φήμη-επειδή περί φήμης πρόκειται-πως δεν κόβουν το ρεύμα σε κανέναν δεν ισχύει και το ξέρω προσωπικά. Ζητώ συγνώμη που αδυνατώ να ακολουθήσω το ρεύμα αλλά αυτό ξεπερνάει την λογική μου. Τι να το κάνω το ρεύμα χωρίς ρεύμα και τί να την κάνω την νύχτα χωρίς φως;...

Το άλλο σημαντικό θέμα που μας απασχόλησε τον τελευταίο καιρό λιγότερο από το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε ήταν φυσικά οι αναρχικές βίλες. Κλείσανε την Βίλα Αμαλίας, μία ιστορική τρόπον τινά κατάληψη αναρχικών στην Αθήνα. Το παράδοξο είναι το τί επικοινωνιακός πόλεμος άρχισε απ' όλες τις μεριές ξαφνικά στη χώρα μας για έναν χώρο που αφορά για τον πολύ κόσμο περιθωριοποιημένα και αντικοινωνικά στοιχεία. Παρόλα αυτά όλοι πέσανε με τα μούτρα να εντείνουν την δημοτικότητα του θέματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ ξεπέρασε τον εαυτό του στον χρόνιο τώρα αγώνα του να πλησιάσει και να κερδίσει με το μέρος του μέρος των θεωρητικά ανίδεων αναρχικών της χώρας. Ξεκίνησε μια δυναμική μάχη καταγγελίας του κλεισίματος της κατάληψης και φυσικά αναλώθηκε και έχασε από αυτό καθώς πήρε τον δρόμο που αναγκαστηκά θα παίρνει πάντοτε λόγω της με το στανιό ενωτικής του φύσης. Ο ασυμάζευτος. Αυτός θα είναι πάντα ο δρόμος του ΣΥΡΙΖΑ καθώς ο κεντρικός του πυρήνας δε θα μπορέσει ποτέ να συμαζέψει τις συνιστώσειες φωνές του, και από πολυφωνία θα καταντήσει να πάσχει από σχιζοφρένεια. Με μια γραμμή που σπάει σε πολλά μέρη, ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτόν τον πόλεμο δε κατόρθωσε τελικά να κερδίσει ούτε αυτά που κερδίζονταν. Με υπερφίαλους αριστερισμούς του τύπου όποιος διαφωνεί μαζί μας έιναι χρυσαυγίτης, έχασε και τα τελευταία επικοινωνιακά του κάστρα. Βέβαια εγώ έμεινα με μια τεράστια απορία με όλα αυτά. Αν και δεν είμαι υποστηρικτής του κόμματος, έψαξα πολύ για να δω τί διάολο κέρδος έχει ο ΣΥΡΙΖΑ από όλα αυτά. Γιατί χάνει τους πιο συντηριτικούς ψηφοφόρους του, και στις τελευταίες εκλογές ήταν πολλοί και από την άλλη δεν κερδίζει ούτε έναν. Πότε θα τους γίνει κατανοητό πως κανένας ενεργός αναρχικός δεν πρόκειται να τους ψηφίσει ποτέ; Ο αναρχικός, ή μένει πιστός μια ζωή στην άρνηση να συμμετάσχει στις εκλογές, ή κάποτε ξυπνάει ο γιος του μπαμπά, τελειώνει το επαναστατικό όνειρο και ψηφίζει ότι και οι γονείς. Ο κεντρικός πυρήνας προσπάθησε κατόπιν εορτής να σώσει τα τελευταία που σώζονται, αλλά η έμπειρη στην λάσπη και την κουτοπονηριά κυβέρνηση είχε ήδη κερδίσει τον αγώνα. Το δίλλημά μας για την εν λόγω βίλα ήταν άμα επρόκειτο για ορμητήριο βανδάλων ή για πολιτιστικό χώρο και ένας χριστιανός από όλη την πολιτική σκηνή δε βρέθηκε να πει το αυτονόητο. Ότι ήταν δηλαδή και τα δύο. Εννοείται πως παλουκοφορτωμένες πορείες ξεκινούσαν από εκεί, και εννοείται πως άλλες μέρες πιο ήσυχες γινόντουσαν εκθέσεις βιβλίων, ζωγραφικής, συναυλίες, χαριστικά παζάρια και ούτω καθεξής. Άσε που και μια συναυλία του τελευταίου και πι πεταμένου πανκ συγκροτήματος

να έγινε, είναι πολιτιστικό γεγονός για μια τσιμεντοκρατούμενη και μαλθακή γειτονιά. Κατά τα άλλα δεν με πήραν και τα ζουμιά που έκλεισε η κατάληψη καθώς έχει αποδειχτεί πως οι καταλήψεις αυτές δε κατόρθωσαν ποτέ να γίνουν χώροι πολιτικής ζύμωσης και δημιουργίας συνειδήσεων, αλλά από την άλλη τόσα χρόνια δεν ενδιαφέρθηκε κανείς για τις ανά την Ελλάδα καταλήψεις και ενδιαφέρονται τώρα που αυτοί οι χώροι θα γίνουν στρατόπεδα πολεμικής ετοιμότητας απέναντι στους νεοναζί μαχαιροβγάλτες; Δε μου το βγάζεις απ' το μυαλό πως κάτι τρέχει...

Μετά τα γεγονότα της βίλας φυσικά, οι αναρχικοί αγωνιστές κατέφυγαν στις προσφιλείς τους μεθόδους. Βία και πάλι βία με αποκορύφωμα την πύρηνη επίθεση που κάνανε στον αδερφό του εκπρόσωπου τύπου. Επόμενη δράση τους θα είναι σύμφωνα με πληροφορίες επίθεση σε μια ξαδέρφη του Αντώνη Σαμαρά και στα εγγόνια μιας γιαγιάς που έμενε κάποτε στην ίδια γειτονιά με τον Άδωνη Γεωργιάδη και του κερνούσε καραμέλες, αν και παίζει και το άλλο. Να νομίζανε πως αυτός ήταν ο εκπρόσωπος τύπου και όχι ο αδερφός του. Σάμπως έχουνε ιδέα ποιους μισούνε; Ρεσιτάλ γελιότητας για μια ακόμη φορά από την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση. Η ΝΔ δήλωσε πως ο ΣΥΡΙΖΑ συντονίζει με τις δηλώσεις του αυτές τις δράσεις. Ναι και για ξεκάρφωμα διέταξε να κάψουν και δικά του γραφεία. Φτάνει πια με αυτές τις γελοιότητες. Δε γίνεται για κάθε τί το βίαιο να ευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε εγώ τους γουστάρω αλλά είναι γελοία αυτή η στάση. Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ λίγο μόνο πίσω έμεινα στην κούρσα της γελοιότητας. Ακροδεξιοί παρακρατικοί λέει το έκαναν. Μόνο τα ποσοστά των δεξιών παρακρατικών θα ανεβάζετε αν συνεχίσετε με τέτοιες εκτός τόπου και χρόνου δηλώσεις. Και ενώ μας απασχολούν αυτά τα τόσο σοβαρά θέματα μερικοί γελοίοι ασχολούνται βλακωδώς με τα ασήμαντα. Πιάσανε λέει αστυνομικούς σε κύκλωμα ναρκωτικών. Μα είναι τώρα σοβαρά θέματα αυτά; Εδώ μας ενδιαφέρει άμα οι αναρχικοί κάνουνε και εκθέσεις ζωγραφικής εκτός από εκθέσεις χουλιγκανισμού όχι άμα έτυχε εκεί ένας ή δύο προστάτες του νόμου σκόρπιζαν με την κάλυψη του νόμου τον θάνατο. Αν είναι δυνατόν. Αφήστε τα μπατσόνια μας να κάνουν την δουλειά του. Αυτή είναι η δουλειά τους άλλωστε...

Διαβάζετε τον Επίορκο ο οποίος είναι ακόμα δεν μπήκε ο χρόνος καλά καλά, νευριασμένος, στεναχωρημένος και απογοητευμένος από τον κόσμο και ιδιαίτερα από τον έξυπνο κόσμο. Οι έξυπνοι άνθρωποι και ιδιαίτερα οι νέοι, οι συνομήλικοί μου, στην αγωνία τους να αποδείξουν ότι είναι έξυπνοι έχουν πέσει με τα μούτρα στον θεωρητικό και ρητορικό πόλεμο, είτε κατηγορόντας τους ανεγκέφαλους, βλαχοκιμπάρηδες αριστερούς και δεξιούς (ειδικά αριστερούς) αντιμνημινιακούς, είτε κατηγορόντας του μασόνους και βολεμένους βλάκες υποστηρικτές του κεφαλαίου και του μνημονίου. Όλοι είτε το καταλαβαίνουν, είτε όχι έχουν χωθεί σε έναν ρητορικό εμφύλιο, εμποτισμένο με τόση κακία και εμπάθεια που κάνει εκκοφαντικό μπαμ ότι η πλειοψηφεία τους έχει πρόβλημα πρωτίστος με τον ίδιο της τον εαυτό. Ξεχνάνε όλοι αυτοί πως υπάρχουν άνθρωποι είτε του ενώς, είτε του άλλου στρατοπέδου που απελπισία τους έχει αντικαταστήσει την ζωή. Έχει αυξηθεί ραγδαία σύμφωνα με έρευνες η κατάθλιψη στη χώρα μας. Εσύ ακούς κατάθλιψη πιθανόν και σκέφτεσαι αμίλητους καπνιστές με κουλτουριάρικο ντύσιμο, νε λένε λίγα λόγια όταν τους μιλάς και να κοιτάνε στο κενό με ύφος διανοούμενου. Μάθε όμως ότι η κατάθλιψη είναι μια μάχη εκτός έδρας. Είναι ο Διάολος που σε παίρνει και σε σηκώνει, σε κατεβάζει στην κόλαση και σε καταδικάζει να υποφέρεις εκεί χωρίς να έχεις ακόμα πεθάνει. Είναι ένα τέρας θεόρατο και τρομακτικό που μασουλάει μονίμως μια ματωμένη καρδιά που μοιάζει τρομακτικά με την δικιά σου. Λιγότερο ποιητικά είναι μεταξύ άλλων και ένα από τα βασικά αίτια θανάτου σήμερα. Σου εύχομαι να μη νιώσεις ποτέ αυτόν τον πόνο, αλλά όσο δε συμπάσχεις με αυτόν που τον νιώθει δε θα σε θεωρώ άνθρωπο. Βοήθα μας κύριε...

Και επί του πιεστηρίου μια είδηση που μόλις μας ήρθε. Αλλάζει όνομα έπειτα από αίτημα του πρύτανη του ΑΠΘ ο ιστορικός δρόμος Ίωνος Δραγούμη και μετονομάζεται σε Ναταλίας Δραγούμη. Σύμφωνα μετους ρουφιάνους μας, οι συννενοήσεις έγιναν μέσω iphone. Το νινί που σέρνει καράβι, δε σε αφήνει να ησυχάσεις...