Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2013

                                            14/01-2013

          "Ο Επίορκος" κάθεται στον 13ο θρόνο

Καλησπέρα ακροατές και αναγνώστες μου. Χρόνια καλά και ευτυχισμένος ο νέος θρόνος. Πάει ο παλιός ο θρόνος. Τον πετάξαμε στη χωματερή του χρονικού συνεχούς, να γίνει λίπασμα στις εκτάσεις του παρελθόντος να φυτρώσουν άνθη και καρποί. Αλλά μιας και το παρελθόν με το μέλλον είναι συγκοινωνούντα δοχεία μέσω μιας αόρατης μαύρης τρύπας που συνέχεια εκεί έχουμε το μυαλό μας, τούτα τα νέα άνθη θα τα βρούμε κάποτε μπροστά μας και αν και θα μας ειίναι αδύνατο να τα αναγνωρίσουμε, θα έχουμε χρέος να σκύψουμε και να τα μυρίσουμε. Η τρίτη όμως διάσταση, το πάρόν, είναι που μας ενδιαφέρει βασικά. Έτσι στο γρουσούζικο δεκατρία όπως και κάθε χρόνο θα καθίσουμε στον νέο μας θρόνο να παρακολουθήσουμε σαν σε όνειρο την ίδια μας τη ζωή να εκτιλίσσεται μπροστά μας σε μορφή παράστασης. Ένα Απολλώνειο θεάρεστο έργο με επικλήσεις και θυσίες. Μια μάχη των ειδών περισσότερο, τον ειδών της παράστασης, γιατί όπως και στη φύση, όπως μας είπε λίγο απαισιόδοξα και ο παππούς Δαρβίνος ἐτσι και στη παράσταση της ζωής μας, το έργο και η ζωή του εξελίσσεται κατά πολύ μέσω του ανταγωνισμού των ειδών. Δυστυχώς προβλέπεται και για φέτος να παρακολουθήσουμε τραγωδία. Αλλά μη φανταστείς τίποτα Αισχύλους και Σοφοκλήδες εσύ. Μια τραγωδία φτωχή και λαϊκιστική. Χωρίς πρωταγωνιστές θεϊκούς που σε προκαλούν να ακουμπήσεις το θείο, αλλά με ρακένδυτους δολιοφθόρους, που σου θυμίζουν πόσο ανθρώπινος πρέπει να μείνεις. Κάποιοι από μας θα προσπαθήσουμε από την άλλη να οργανώσουμε ένα αντι-Ευριπείδιο τόξο και θα πολιορκήσουμε την μιζέρια με βόμβες Αριστοφανικές. Με εμπάθειες και καυστικότητα. Με αρχίδια, πούτσες, μουνιά, κλαπαρχίδιδες και κάθε μορφής ευλογημένα από την κωμωδία μπινελίκια. Όλα είναι ένας αγώνας των ειδών άλλωστε...

Τί γίνεται αγαπητοί μου σε αυτή τη χώρα την μυθική την αλλοπαρμένη; Θα μου πεις μόνο εδώ είναι ρε Αλέξαρχε; Αλλά επέτρεψέ μου να έχω την εντύπωση πως τέτοιας κλίμακας σουρεαλισμός δεν έχει απαντηθεί πουθενά αλλού στον κόσμο περισσότερο από εδώ. Μας δίνουν πολύ μα πάρα πολύ υλικό σε όλους εμάς τους κακοπροαίρετους σχολιαστές και επίδοξους σατίρους της επικαιρότητας τα τεκτενόμενα και οι εξελίξεις, που μόνο εξελίξεις δεν είναι φυσικά, καθώς η εξέλιξη απαιτεί από την φύση της αλλαγή μιας κατάστασης και όχι επέκταση ή ακόμα σωστότερα, ξεχείλωμα. Εδώ στη χώρα μας τα πράγματα ξεχείλωσαν τόσο που το έργο έγινε ακατάληλο πορνό και όχι κανένα ποιοτικό να πεις με υπόθεση, αλλά κακόγουστο γερμανικό, με ουρολαγνίες, βία και τα λοιπά. Τί γίνεται με αυτή την λίστα της Λαγκάρντ; Έχει ξεσηκωθεί σήσωμο όλο το πανελλήνειο και με αυτά και εκείνα δε πήραμε και χαμπάρι πως ψηφίστηκε το φορολογικό νομοσχέδιο. Αλλά το αφήνω στην άκρη αυτό να μην αριστερίσω πάρα πολύ με ύποπτες συνομωσίες. Όλοι ψάχνουν να βρουν μια άκρη με την λίστα. Ποιος την πήρε που την πήγε. Ο Παπακωνσταντίνου; Ο Βενιζέλος; Οι ξένοι; Οι μασόνοι; Οι αριστεροί; Ο Βαξεβάνης; Ποιος ευθύνεται για τον ντόρο και γιατί; Γιατί έκανε παρανομίες; Γιατί δε χειρίστηκε σωστά το θέμα; Γιατί την έβγαλε στη φόρα; Ας ήξερα γιατί...

Βγήκε και ο Παπακωνσταντίνου στα υπερβολικά βαμμένα μάτια της υπολοχαγού Έλλης να πει τον πόνο του, με ένα ύφος που άμα δεν υπήρχαν δύο-τρία κενά θα έπειθε και τον πιο κακόπιστο. Το ότι ας πούμε δεν τήρησε το τυπικό της αρχειοθέτησης όταν έλαβε το cd και ότι στην ουσία δεν έδωσε καμία πειστική δικαιολογία γ'αυτό είναι ένα κενό. Το ότι δήλωσε πως δεν είναι δουλειά του να ανοίγει αρχεία, -που αφορούν οικονομικά θέματα του κράτους συμπληρώνω εγώ- και δεν είναι δουλειά του να έχει γνώση για όλα αυτά, άρα δεν είναι δουλειά του να έχει αυτός την ευθύνη αλλά ο ΣΔΟΕ ή οι ειδικευμένοι συνεργάτες του ήταν ένα εξοργιστικό σημείο. Γιατί σε τελική ανάλυση, άμα άλλοι πρέπει να έχουν την ευθύνη για τέτοια θέματα, τότε άλλοι πρέπει και να παίρνουν τον μισθό του κύριου Παπακωνσταντίνου. Το ότι σχεδόν ανοιχτά δήλωσε ότι είναι δειλός, είναι ένα στοιχείο επίσης που μπορεί έως και την συμπάθειά μου να προκαλέσει για κάποιον άνθρωπο, αλλά την δυσαρέσκειά μόνο προκαλεί όταν μιλάμε για τον υπουργό οικονομικών και μάλιστα σε τέτοια περίοδο. Επίσης άντε να το φάμε ότι δεν είδε τα ονόματα των ξαδέρφων του. Άντε πες ή είναι τόσο πια ευθυνοφοβικός που νίκησε ακόμα και την περιέργεια και δεν είδε έστω μια φορά όλα τα ονόματα ή νύσταζε ο άνθρωπος και βαριότανε. Άντε να το φάμε ότι δημοσιογράφοι τόσον καιρό μετά του αποκάλυψαν πως υπάρχου συγγενείς του μέσα στη λίστα. Αυτός τις πήρε κατευθείαν τηλέφωνο να μάθει. Η Ελβετική τράπεζα απ'όπου έγιναν οι υποκλοπές τον διάφορων λιστών, όταν συνέβει το μοιραίο ειδοποίησαν όλους του καταθέτες και φυσικά αυτό το ήξερε ο Παπακωνσταντίνου. Δεν τις ρώτησε δηλαδή τις ξαδέλφες του άμα ειδοποιήθηκαν; Δεν πέρασε πια καθόλου από το μυαλό του; Και τέλος μελανό και κενό σημείο επίσης παραμένει το τί έλεγχο κάνει το υποργείο στον ΣΔΟΕ, ειδικά από την στιγμή που δεν υπάρχει εμπιστοσύνη. Είναι αλήθεια πως ακούγεται λίγο απίθανο να είναι τόσο βλάκας ο Παπακωνσταντίνου και να έβγαλε από όλη τη λίστα μόνο τις τρεις ξαδέρφες του. Από την άλλη, κάποιοι λένε πως όλο αυτό πετυχαίνει με το να επικεντρωνόμαστε στους τρεις να ξεχνάμε του άλλους δύο χιλιάδες τόσους. Ότι μας υποδεικνύουν τα δέντρα και χάνουμε το δάσος. Το τελικό ζητούμενο εν πολλοίς πάντως είναι πως όποιος και να φταίει, το Ελληνικό κράτος στάθηκε ανίκανο να εκμεταλευτεί μια ευκαιρία να πετύχει μια νἰκη έναντι των μεγαλο-φοροφυγάδων (σε αντίθεση με τους μικρούς) αντίθετα με όλα τα άλλα Ευρωπαϊκά κράτη που όταν τους συμφέρει μας συγκρίνουν με αυτά και όταν δεν τους συμφέρει μας συγκρίνουν με το Λιχτενστάιν. Ο Παπακωνσταντίνου πάντω έδειξε καθαρά τον Βενιζέλο σαν ένοχο και ας μη το είπε καθαρά. Δεν αποκλείεται. Αν και έτσι και αλλιώς ο Μπένι έχει μπει από καιρό στη μαύρη λίστα...

Φυσικά τα υπόλοιπα κόμματα βρήκαν την χαρά του με το θέμα της λίστας. Είχαν την ευκαιρία να κάνουν για μέρες δηλώσεις και να παίζουν πρώτη μούρη στα δελτία ειδήσεων. Ο ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε το αυτονόητο, χωρίς κανένα ιδιαίτερο πολιτικό ρίσκο και ζήτησε να παραπευθεί και ο Βενιζέλος για το θέμα και έτσι μπορεί να αποσυρθεί στα πανεπηστήμια και να κάνει πάρτυ για την επιτυχή του αντιπολίτευση. Οι Ανεξάρτητοι Παλαιημερολογήτες ζήτησαν να παραπευθεί και ο Παπανδρέου, έτσι για να μη ξεχνάμε και πως αποκτήσαμε ψηφοφόρους. Το ΚΚΕ πως όλα αυτά είναι προσπάθεια της συγκυβέρνησης αλλά φυσικά και του ΣΥΡΙΖΑ να αποπροσανατολίσει τον λαό. Η Χρυσή Αυγή έκανε την έκπληξη και απέδειξε πως υπάρχει κόμμα ποιο εκτός τόπου και χρόνου από το ΚΚΕ καθώς μεταξύ άλλων δήλωσε πως το ΣΥΡΙΖΑ καλύπτει τον Παπανδρέου. Ο ναζί και η ψυχή του. Το αστειότερο μέρος της παράστασης φυσικά είναι τα συγκυβερνόντα κόμματα. Η Ακόμα πιο Νέα Δημοκρατία από την μία που άμα δεν κυβερνούσαν μαζί θα είχαν χτυπήσει κόκκινο οι δηλώσεις για τη λίστα εναντίιον του ΠΑΣΟΚ. Και επειδή το ξέρουμε πάρα πολύ καλά είναι και πάρα πολύ αστείο. Αυτά είναι τα καλά της συσπείρωσης. Από την άλλη ποιο προς το τραγελαφικό η Φιλολογική-Φοβική Αριστερά του θείου Φώτη που έδιωξε κακήν κακώς τα μέλη που τόλμησαν να ζητήσουν την παραπομπή του Μπένι. Ρε θείε;Εσύ δεν ήσουν που μας εμπλούτισες το λεξικό με τις έννοιες παλαιοκομμουνιστική και νεοκομμουνιστική αριστερά;Και τώρα; Γίνεσαι σταλινικότερος και από τους σταλινικούς; Τί μου έλεγες ρε θείο;Για θυμήσου...

Από την άλλη μεριά της επικαιρότητας και συγκεκριμένα μέσα στον πυρήνα της που όπως όλοι έτσι και αυτός ο πυρήνας είναι οικονομικός το μέγκα τσάνελε σε μία χώρα με ούτε 10 εκατομύρια κατοίκους, πήρε δάνειο 88 εκατομμυρίων. Ε και τί να πει θα μου πεις. Ε τί και τί να πει ρε συ; Μια επειχήρηση έχω και εγώ. Την μίζερη ζωούλα μου, και ανατρέποντας όλα τα αρχαία σχέδια, θέλει λεφτά για να ευδοκιμήσει ή έστω να ψευτο-επιβιώσει αλλά βαράει φτώχευση και ανήκει πανηγυρικά -για τα πανηγύρια δηλαδή- σε αυτό το ποσοστό ανέργων που κάθε τόσο αυξάνεται και μας παρουσιάζουν τα μεγέθη του σχεδόν σαν επιτυχία και το μέγκα τσάνελε παίρνει έτσι αβίαστα τόσα εκατομμύρια; Πόσα λίφτινγκ να κάνει αυτή η Τρέμη δηλαδή;Αφού δε σώνεται. Και πόσα τατού να κάνει ο cool Σκαρμούτσος, ο μελλοντικός δήμαρχος Θεσσαλονίκης; Θα πληρωθούν και οι εργαζόμενοι ρε Αλέξαρχε. Ναι ρε ακροατάκο μου αλλά θυμάται κανείς του άλλους τους καημένους τους εργαζόμενους του ΑΛΤΕΡ που μέχρι και η μπίζνα digea συνομώτησε για να μην ακουστούν τα δίκαια αιτήματά τους. Θα μου πεις είναι ταξικά σωστό αυτό που λες; Ξεχωρίζεις εργαζόμενους από εργαζόμενους ανάλογα τον εργοδότη; Όχι βέβαια. Μακάρι να πάρουν κάτι και οι εργαζόμενοι του καναλιού και θα χαρώ πάρα πολύ να βγουν και να μας που όλοι μαζι σε κοινή ανακοίνωση τί πήραν τελικά αυτοί. Εγώ μιλάω για άλλο θέμα. Για το ίδιο που μιλάω συνέχεια. Για την ισονομία. Αλλά ευτυχώς, δόξα τον Θεό η επαναστατική εκδίκηση ήρθε και πήγανε κάποιοι τρομεροί επαναστάτες και βάλανε φωτιά στα εξωχικά του Μπόμπολα. Μπράβο ρε παιδιά. Ένα ,ένα λύνονται τα προβλήματά μας. Μπήκαμε στο μάτι του συστήματος και της εκμετάλευσης τώρα. Εσείς τέτοια επιτυχία και ο Τσίπρας που έκανε γνωστό το πρόβλημά μας σε όλη την λατινική Αμερική και στις δύσκολες ώρες θα έρθουν αδύνατοι άσσοι της μπάλας, χορεύτριες εξωπραγματικών αναλογιών και καμπυλών να μας σώσουν. Όταν έχεις σαφώς απέναντί σου αυτό που συνοπτικά ονομάζουμε σύστημα και αυτοί που είναι δίπλα σου αποδεικνύονται το ίδιο μακρυά σου, τότε μένεις έρμος, μόνος και βαρύς...

Και το μέγκα τσάνελε ξελασπώνει αλώβητο την ώρα που ο πολύς κόσμος τρέχει σαν τον Βέγγο για τα αυτονόητα όπως το ηλεκτρικό ρεύμα. Μπορώ να συγχρονιστώ με την εποχή μου, να μπω οικιοθελώς στην λογική των αγορών, της πολιτείας, των νόμων και των οικονομικών συστημάτων, βάζοντας για ύπνο τον ρομαντικό έφηβο που μπορεί να τα απλοποιήσει όλα μέσα μου. Δέχομαι τις οικονομικές κρίσεις και τις διάφορες αδικίες ανά τον κόσμο, αλλά μα τον Άγιο, δε θα μπορέσω ποτέ να δεχτώ πως για χάρην όλων αυτών και άλλων πολλών λογικών και δεκτών, υπάρχει άνθρωπος και ιδαίτερα στην δύση που λόγω οφελών του στερείται το ρεύμα. Πως είναι δυνατόν να ονομαστεί πολιτισμένη και ασφαλής μια κοινωνία που δια νόμου μπορεί να καταδικάσει μια οικογένεια να στερηθεί κάτι τόσο βασικό και απαραίτητο, όχι για την διευκόλυνση της ζωής του αλλά για την ίδια του την ζωή. Έχουν σπάσει τα ρεκόρ οι διακανονισμοί πολιτών με την ΔΕΗ, ανεβαίνουν 10% και τα τιμολόγια, και η φήμη-επειδή περί φήμης πρόκειται-πως δεν κόβουν το ρεύμα σε κανέναν δεν ισχύει και το ξέρω προσωπικά. Ζητώ συγνώμη που αδυνατώ να ακολουθήσω το ρεύμα αλλά αυτό ξεπερνάει την λογική μου. Τι να το κάνω το ρεύμα χωρίς ρεύμα και τί να την κάνω την νύχτα χωρίς φως;...

Το άλλο σημαντικό θέμα που μας απασχόλησε τον τελευταίο καιρό λιγότερο από το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε ήταν φυσικά οι αναρχικές βίλες. Κλείσανε την Βίλα Αμαλίας, μία ιστορική τρόπον τινά κατάληψη αναρχικών στην Αθήνα. Το παράδοξο είναι το τί επικοινωνιακός πόλεμος άρχισε απ' όλες τις μεριές ξαφνικά στη χώρα μας για έναν χώρο που αφορά για τον πολύ κόσμο περιθωριοποιημένα και αντικοινωνικά στοιχεία. Παρόλα αυτά όλοι πέσανε με τα μούτρα να εντείνουν την δημοτικότητα του θέματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ ξεπέρασε τον εαυτό του στον χρόνιο τώρα αγώνα του να πλησιάσει και να κερδίσει με το μέρος του μέρος των θεωρητικά ανίδεων αναρχικών της χώρας. Ξεκίνησε μια δυναμική μάχη καταγγελίας του κλεισίματος της κατάληψης και φυσικά αναλώθηκε και έχασε από αυτό καθώς πήρε τον δρόμο που αναγκαστηκά θα παίρνει πάντοτε λόγω της με το στανιό ενωτικής του φύσης. Ο ασυμάζευτος. Αυτός θα είναι πάντα ο δρόμος του ΣΥΡΙΖΑ καθώς ο κεντρικός του πυρήνας δε θα μπορέσει ποτέ να συμαζέψει τις συνιστώσειες φωνές του, και από πολυφωνία θα καταντήσει να πάσχει από σχιζοφρένεια. Με μια γραμμή που σπάει σε πολλά μέρη, ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτόν τον πόλεμο δε κατόρθωσε τελικά να κερδίσει ούτε αυτά που κερδίζονταν. Με υπερφίαλους αριστερισμούς του τύπου όποιος διαφωνεί μαζί μας έιναι χρυσαυγίτης, έχασε και τα τελευταία επικοινωνιακά του κάστρα. Βέβαια εγώ έμεινα με μια τεράστια απορία με όλα αυτά. Αν και δεν είμαι υποστηρικτής του κόμματος, έψαξα πολύ για να δω τί διάολο κέρδος έχει ο ΣΥΡΙΖΑ από όλα αυτά. Γιατί χάνει τους πιο συντηριτικούς ψηφοφόρους του, και στις τελευταίες εκλογές ήταν πολλοί και από την άλλη δεν κερδίζει ούτε έναν. Πότε θα τους γίνει κατανοητό πως κανένας ενεργός αναρχικός δεν πρόκειται να τους ψηφίσει ποτέ; Ο αναρχικός, ή μένει πιστός μια ζωή στην άρνηση να συμμετάσχει στις εκλογές, ή κάποτε ξυπνάει ο γιος του μπαμπά, τελειώνει το επαναστατικό όνειρο και ψηφίζει ότι και οι γονείς. Ο κεντρικός πυρήνας προσπάθησε κατόπιν εορτής να σώσει τα τελευταία που σώζονται, αλλά η έμπειρη στην λάσπη και την κουτοπονηριά κυβέρνηση είχε ήδη κερδίσει τον αγώνα. Το δίλλημά μας για την εν λόγω βίλα ήταν άμα επρόκειτο για ορμητήριο βανδάλων ή για πολιτιστικό χώρο και ένας χριστιανός από όλη την πολιτική σκηνή δε βρέθηκε να πει το αυτονόητο. Ότι ήταν δηλαδή και τα δύο. Εννοείται πως παλουκοφορτωμένες πορείες ξεκινούσαν από εκεί, και εννοείται πως άλλες μέρες πιο ήσυχες γινόντουσαν εκθέσεις βιβλίων, ζωγραφικής, συναυλίες, χαριστικά παζάρια και ούτω καθεξής. Άσε που και μια συναυλία του τελευταίου και πι πεταμένου πανκ συγκροτήματος
να έγινε, είναι πολιτιστικό γεγονός για μια τσιμεντοκρατούμενη και μαλθακή γειτονιά. Κατά τα άλλα δεν με πήραν και τα ζουμιά που έκλεισε η κατάληψη καθώς έχει αποδειχτεί πως οι καταλήψεις αυτές δε κατόρθωσαν ποτέ να γίνουν χώροι πολιτικής ζύμωσης και δημιουργίας συνειδήσεων, αλλά από την άλλη τόσα χρόνια δεν ενδιαφέρθηκε κανείς για τις ανά την Ελλάδα καταλήψεις και ενδιαφέρονται τώρα που αυτοί οι χώροι θα γίνουν στρατόπεδα πολεμικής ετοιμότητας απέναντι στους νεοναζί μαχαιροβγάλτες; Δε μου το βγάζεις απ' το μυαλό πως κάτι τρέχει...

Μετά τα γεγονότα της βίλας φυσικά, οι αναρχικοί αγωνιστές κατέφυγαν στις προσφιλείς τους μεθόδους. Βία και πάλι βία με αποκορύφωμα την πύρηνη επίθεση που κάνανε στον αδερφό του εκπρόσωπου τύπου. Επόμενη δράση τους θα είναι σύμφωνα με πληροφορίες επίθεση σε μια ξαδέρφη του Αντώνη Σαμαρά και στα εγγόνια μιας γιαγιάς που έμενε κάποτε στην ίδια γειτονιά με τον Άδωνη Γεωργιάδη και του κερνούσε καραμέλες, αν και παίζει και το άλλο. Να νομίζανε πως αυτός ήταν ο εκπρόσωπος τύπου και όχι ο αδερφός του. Σάμπως έχουνε ιδέα ποιους μισούνε; Ρεσιτάλ γελιότητας για μια ακόμη φορά από την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση. Η ΝΔ δήλωσε πως ο ΣΥΡΙΖΑ συντονίζει με τις δηλώσεις του αυτές τις δράσεις. Ναι και για ξεκάρφωμα διέταξε να κάψουν και δικά του γραφεία. Φτάνει πια με αυτές τις γελοιότητες. Δε γίνεται για κάθε τί το βίαιο να ευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε εγώ τους γουστάρω αλλά είναι γελοία αυτή η στάση. Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ λίγο μόνο πίσω έμεινα στην κούρσα της γελοιότητας. Ακροδεξιοί παρακρατικοί λέει το έκαναν. Μόνο τα ποσοστά των δεξιών παρακρατικών θα ανεβάζετε αν συνεχίσετε με τέτοιες εκτός τόπου και χρόνου δηλώσεις. Και ενώ μας απασχολούν αυτά τα τόσο σοβαρά θέματα μερικοί γελοίοι ασχολούνται βλακωδώς με τα ασήμαντα. Πιάσανε λέει αστυνομικούς σε κύκλωμα ναρκωτικών. Μα είναι τώρα σοβαρά θέματα αυτά; Εδώ μας ενδιαφέρει άμα οι αναρχικοί κάνουνε και εκθέσεις ζωγραφικής εκτός από εκθέσεις χουλιγκανισμού όχι άμα έτυχε εκεί ένας ή δύο προστάτες του νόμου σκόρπιζαν με την κάλυψη του νόμου τον θάνατο. Αν είναι δυνατόν. Αφήστε τα μπατσόνια μας να κάνουν την δουλειά του. Αυτή είναι η δουλειά τους άλλωστε...

Διαβάζετε τον Επίορκο ο οποίος είναι ακόμα δεν μπήκε ο χρόνος καλά καλά, νευριασμένος, στεναχωρημένος και απογοητευμένος από τον κόσμο και ιδιαίτερα από τον έξυπνο κόσμο. Οι έξυπνοι άνθρωποι και ιδιαίτερα οι νέοι, οι συνομήλικοί μου, στην αγωνία τους να αποδείξουν ότι είναι έξυπνοι έχουν πέσει με τα μούτρα στον θεωρητικό και ρητορικό πόλεμο, είτε κατηγορόντας τους ανεγκέφαλους, βλαχοκιμπάρηδες αριστερούς και δεξιούς (ειδικά αριστερούς) αντιμνημινιακούς, είτε κατηγορόντας του μασόνους και βολεμένους βλάκες υποστηρικτές του κεφαλαίου και του μνημονίου. Όλοι είτε το καταλαβαίνουν, είτε όχι έχουν χωθεί σε έναν ρητορικό εμφύλιο, εμποτισμένο με τόση κακία και εμπάθεια που κάνει εκκοφαντικό μπαμ ότι η πλειοψηφεία τους έχει πρόβλημα πρωτίστος με τον ίδιο της τον εαυτό. Ξεχνάνε όλοι αυτοί πως υπάρχουν άνθρωποι είτε του ενώς, είτε του άλλου στρατοπέδου που απελπισία τους έχει αντικαταστήσει την ζωή. Έχει αυξηθεί ραγδαία σύμφωνα με έρευνες η κατάθλιψη στη χώρα μας. Εσύ ακούς κατάθλιψη πιθανόν και σκέφτεσαι αμίλητους καπνιστές με κουλτουριάρικο ντύσιμο, νε λένε λίγα λόγια όταν τους μιλάς και να κοιτάνε στο κενό με ύφος διανοούμενου. Μάθε όμως ότι η κατάθλιψη είναι μια μάχη εκτός έδρας. Είναι ο Διάολος που σε παίρνει και σε σηκώνει, σε κατεβάζει στην κόλαση και σε καταδικάζει να υποφέρεις εκεί χωρίς να έχεις ακόμα πεθάνει. Είναι ένα τέρας θεόρατο και τρομακτικό που μασουλάει μονίμως μια ματωμένη καρδιά που μοιάζει τρομακτικά με την δικιά σου. Λιγότερο ποιητικά είναι μεταξύ άλλων και ένα από τα βασικά αίτια θανάτου σήμερα. Σου εύχομαι να μη νιώσεις ποτέ αυτόν τον πόνο, αλλά όσο δε συμπάσχεις με αυτόν που τον νιώθει δε θα σε θεωρώ άνθρωπο. Βοήθα μας κύριε...

Και επί του πιεστηρίου μια είδηση που μόλις μας ήρθε. Αλλάζει όνομα έπειτα από αίτημα του πρύτανη του ΑΠΘ ο ιστορικός δρόμος Ίωνος Δραγούμη και μετονομάζεται σε Ναταλίας Δραγούμη. Σύμφωνα μετους ρουφιάνους μας, οι συννενοήσεις έγιναν μέσω iphone. Το νινί που σέρνει καράβι, δε σε αφήνει να ησυχάσεις...



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου